CECHY ZDROWIA PSYCHICZNEGO

CECHY ZDROWIA PSYCHICZNEGO  wg Jamesa Mastersona

1. Spontaniczność i żywość uczuć. Ta cecha oznacza zdolność do doświadczenia pełnego zakresu ludzkich emocji i głębokiego ich odczuwania.
2. Zdolność do identyfikowania wewnętrznych, uczuć, pragnień, potrzeb i myśli (tzw mądrość psychologiczna). Osoba charakteryzująca się tą cechą potrafi rozpoznać i rozumieć własne uczucia i potrzeby. , dzięki czemu nie doświadcza niejasnego poczucia dyskomfortu.
3. Poczucie uprawnienia to wewnętrzne przyzwolenie na to, by czuć się dobrze ściśle powiązane ze zdolnością do odczuwania własnej wartości .
4. Asertywność. Jest to proces dwuetapowy. Po pierwsze opiera się na wewnętrznym przekonaniu, że właściwe jest wyrażanie swoich opinii, uczuć, potrzeb oraz bronienie się przed skrzywdzeniem przez innych. Po drugie jest umiejętnością wprowadzenia tych przekonań w czyn przy jednoczesnym uwzględnianiu praw, potrzeb i uczuć innych.
5. Zdolność samoukojenia. Każdy człowiek doświadcza w życiu cierpienia. Samoukojenie to otaczanie siebie troską w tych trudnych chwilach, to przyjęcie postawy bycia dla siebie dobrym i unikanie ostrej samokrytyki pomimo popełnianych błędów.
6. Bliskość. To umiejętność otwartego i uczciwego wyrażania siebie w kontaktach z osobą, którą kochamy. To dzielenie się swoimi poglądami, uczuciami, potrzebami, marzeniami, czułością i troską. Bliskość poprzez odkrywanie siebie niesie ryzyko utraty lub wystawienia się na ciosy. Jednak korzyści jakie można osiągnąć dzięki bliskości są nieocenione, a najważniejszą z nich jest stworzenie głębokiej relacji z drugim człowiekiem.
7. Zaangażowanie. To zdolność i chęć zachowania pewnych wartości nawet w sytuacjach kryzysowych. Obrazuje to para małżeńska która przeżywa okres frustracji ale trwa razem aż do wyciszenia stresu. Zaangażowanie dotyczy ważnej relacji, w której obie strony chcą wznieść się ponad swój ból emocjonalny i utrzymać związek nacechowany miłością. Taka forma zaangażowania nie ma jednak nic wspólnego z decyzją o pozostaniu przez dłuższy czas w patologicznej relacji.

Źródło: Preston