NIEDOSKONAŁOŚĆ

(Opowieść hinduska )

Pewien nosiwoda miał dwa duże wiadra. Gdy szedł do rzeki i z powrotem, zawieszał je na końcach drążka, które zakładał sobie na ramiona. Jedno wiadro było pęknięte,  a drugie całe. Kiedy były pełne, podczas długiej drogi do domu pana z uszkodzonego wiadra wyciekała woda. Z tego powodu przez dwa lata nosiwoda dostarczał swojemu panu o pół wody mniej, niż mógł dostarczać. Nieuszkodzone wiadro oczywiście przepełniała duma. Natomiast pęknięte wstydziło się swojej niedoskonałości. Było nieszczęśliwe, że nie wypełnia dobrze swojego zadania. Po dwóch latach w pełni świadome swojej porażki, zwróciło się do nosiwody: Wstydzę się i chcę cię prosić o wybaczenie”.  „Dlaczego? – zapytał mężczyzna – Czego się wstydzisz?” Na to wiadro: „W ciągu ostatnich dwóch lat przez pęknięcie z boku ciągle wylewa się ze mnie woda. Dlatego mimo całego swojego trudu gorzej wypełniałeś swoje zadanie”.

Nosiwodzie zrobiło się żal pękniętego wiadra i powiedział ze współczuciem: ” Gdy będziemy wracać do domu, zwróć uwagę na piękne kwiaty  przy drodze”. Wiadro zauważyło mieniące się w słońcu kwiaty rosnące wzdłuż drogi. Ucieszyło się, ale po chwili znów posmutniało, bo przecież po raz kolejny straciło połowę wody! Już chciało przepraszać nosiwodę za złe wypełnienie zadania, gdy ten dodał: „Kwiaty rosną po twojej stronie drogi, a nie po drugiej, prawda? Zauważyłem pęknięcie i wykorzystałem je. Posiałem kwiaty po twojej stronie drogi. Każdego dnia, gdy wracaliśmy znad rzeki, piły wyciekającą wodę. Dwa lata zrywałem te kwiaty i ozdabiałem nimi dom mojego pana. Gdybyś nie było takie jakie jesteś, nie moglibyśmy tego domu obdarować pięknem.